Raydan çıkanlar, yoldan çıkanlar.

Deveye sormuşlar, niye boynun eğri. Demiş, Nerem doğru ki!

Orhan Veli’nin şiiri vardır, ‘’Birdenbire’’. Aynı oradaki gibi. Her şey düzgün gidiyordu ama bu kaza birdenbire oldu. Birdenbire tren raydan çıktı, insanlar yine birdenbire öldü. Birdenbire. Birdenbire. Durup dururken. Niye oldu ki? Öldük ama niye öldük ki biz şimdi? Tesadüf işte, o da bize denk geldi.

Durup dururken ölmek işten değil. Yaşamak mı, tesadüfen. İşini düzgün yapmak? Yahu ne gereği var, öldürmeyen Allah öldürmez. Ya ölürsek… yahu bir şey olmaz! Mukadderat.

Bağışıklık sistemi çöktüğünden ya da ilaçlarla zorla çöktürüldüğünden, steril odalarda yaşamak zorunda kalan hastalar tek bir mikrop, bakteriye karşı hassastır, nezle mikrobu bile hayati risk taşır onlar için.

Ülke çırılçıplak, savunmasız… İlk duyduklarında, tren kazasında ölen var mı, bu kaza niye oldu diye merak eden yok. İktidarımıza yönelik bir tezgâh bu. Kim çıkardı bu treni rayından? Kazadan sonra derhal yasak getirip derhal ekranları kararttılar ki asıl olan ortaya çıkmasın. Onların dediği, istediği gibi olsun gerçekler ki iktidarlarına halel gelmesin, her şey güllük gülistanlıkmış gibi görünmeye devam etsin. Savunmasız ve çaresiz bıraktılar devleti, bir tren kazası bile nelere yol açmaz, maazallah.

Kişi kendinden bilir işi. Yani, senin aklında ne varsa, her ne yaptıysan, hangi tuzaklar, tezgâhlar kurduysan geçmişte, her olup biteni gerçek değilmiş, tuzakmış diye düşünürsün.

Yok be usta, ölüyoruz bildiğin. Sen, koltuğunda yayıla yayıla otur yeter ki. Ölürüz biz. Sorarlarsa da, mukadderat. Trenler değil yoldan çıkan; sen ve senin avanelerin, ahlakın. Ölenlerse; Adem’le Havva’dan bu yana binlerce yıldır birike birike gelen, insanlığın.

Can bedenden çıktığında cesedin kokması dayanılmazdır, en kısa sürede toprağa gömmek gerekir ancak, hak ve adalet duygusu kaybolduğunda ortaya çıkan çirkinliğe çare ne ola ki?

Sevgiler.!

AVRUPA HABER